Nabeschouwing

 

Deze vakantie hing aan elkaar van aangepaste plannen, maar we hebben het erg naar ons zin gehad. Het went snel om een mondkapje te dragen in de supermarkt. Sterker nog: het voelde erg 'kaal' om in Nederland zónder mondkapje boodschappen te doen. We hebben geen moment het idee gehad dat het niet veilig was. Misschien vooral ook omdat we op plaatsen waren waar er geen discussie was over mondkapjes of het achterlaten van gegevens in de horeca. 'Iedereen' deed dit gewoon, niet zeuren. 

De plaatsen die we bezocht hebben vonden we allemaal erg mooi. De meeste plekken kenden we al alhoewel ons plan C, het Lago Maggiore voor ons beiden nieuw was. En dat was ook een erg mooie omgeving. 

Oostenrijk bood exact wat we ervan verwachtten. Zwitserland ook, alleen zat het weer daar wel heel erg tegen. Maar dat heb je nooit voor het zeggen en zeker niet in Zwitserland.

De kosten voor overnachtingen vonden we niet heel erg afwijken van de kosten die we maken in Amerika of wat er gepland stond voor Canada. Maar ook hier zal gelden dat we zeker geen goedkope gebieden hebben bezocht. We vermoeden dat 2021 een zelfde soort vakantie zal brengen als 2020. Als het kan, willen we dan naar Zuid-Spanje en Portugal. Dat is ongetwijfeld goedkoper dan Zwitserland.

Maar álles is goedkoper dan Zwitserland 😅

Dat was dan weer het voordeel van de week erna in Italië: daar leek alles spotgoedkoop.

Ondanks het onverwachte einde hebben we erg genoten van de vakantie. En we realiseren ons dat we mazzel hebben dat we 'gewoon' 18 dagen door Europa zijn getrokken. Ik weet wel dat er belangrijkere dingen zijn dan vakantie, maar er zijn genoeg mensen voor wie het in 2020 niet is doorgegaan.   

We hebben ongeveer 3500 veilige kilometers gereden op vakantie. Laten we hopen dat er volgend jaar ook weer bijkomen!

7 September: Een reisdag naar het Gardameer en verder...

 Vanwege de verplaatsing van vandaag staan we op tijd op. Om 09.40 uur zijn we gereed voor vertrek en bellen we Alda. Ze komt gelijk langs, checkt alles en blijft nog even kletsen. We hebben een glas gebroken maar krijgen toch het hele borg bedrag terug. Dan rijden we nog een keer 'ons' smalle straatje van het appartement naar de doorgaande weg.

We halen nog wat spullen bij de Lidl (Jurgen z'n slobber wijn, kaas, broodjes en nu wel lekkere koeken) en dan op weg naar het Gardameer. 

Dat is niet zo heel ver, dus prima te doen. We rijden praktisch langs Bergamo; de plaats waar in het voorjaar de Corona uitbraak verschrikkelijk is geweest. Wie had kunnen denken dat we in deze regio onze vakantie zouden vieren.

Als we in Sirmione zijn is het lang zoeken naar een parkeerplaats. Terwijl we dat doen krijgen we een telefoontje van huis dat het toch niet goed blijkt te zijn. Het is zo'n situatie waarbij je misschien niet á la minute naar huis hoeft, maar dat eigenlijk wel wil voor het geval het toch ineens bergafwaarts gaat.

We besluiten dat we naar huis gaan. Eerst rijden we nog naar Peschiera; kunnen we daar (laat) lunchen en ook even langs Matteo waar we om 15.30 uur zouden zijn om in te checken. Dus dan doen we. De pizza smaakt goed en Peschiera is natuurlijk mooi. Ook erg toeristisch en het lijkt alsof heel vakantie vierend Nederland inmiddels hier maar heen is gegaan. 

Dan melden we ons bij Matteo. Die vraagt in al zijn onschuld of alles goed is, en krijgt een antwoord waar hij vast niet op had gerekend. Maakt niet uit, wij gaan naar huis.

Het is 15.40 uur als we wegrijden. Een uurtje later wisselen we, tanken we de auto veel te duur vol en gaan we met een koffie (waar suiker in zat...) verder. We eten de broodjes op en kruimelen onszelf helemaal onder dus even stoppen om de kruimels af te kloppen.

Bij Gotthard Nord een sanitaire (en koffie) stop en door Zwitserland gaat het voorspoedig, behalve bij Basel. Ik had bedacht tot net na Basel te rijden en dan te wisselen. Maar jammer de pammer: er is een enorme wegomlegging in het centrum en moeten een nogal drukke detour nemen. Uiteindelijk lukt het toch en rijden we rond 21.30 uur Frankrijk in. Niet lang daarna stoppen we om te wisselen en gaat Jurgen weer rijden. Om 0.30 uur tanken we goedkoop in Luxemburg, dit scheelt zelfs € 0,63 per liter met onze dure tankbeurt in Italië!

Gelukkig wil Jurgen nog wel even doorrijden dus kan ik verder met slapen. Bij Waarloos is het ook voor hem klaar en neem ik het over voor het laatste uurtje naar huis. Om 03.15 uur rijden we de straat in na een onverwachtse maar wel voorspoedige terugreis. We halen alleen de koffer met de toiletspullen uit de auto (vinden de buren vast leuker) en niet lang daarna liggen we te slapen.

6 September: Nog maar eens een luierdag

 Zoals voorspeld is het weer vandaag mwah. Dat geeft ons een excuus voor een onvervalste luierdag. Het blijkt maar weer dat langer op een plek niet goed voor ons is, daar worden we erg lui van!

We zitten droog en de temperatuur is prima, dus het terras is vandaag onze place to be. Via de Wi-fi kijken we naar de F1 Grand Prix, die rijdt in Monza dus dat past helemaal bij onze Italiaanse vakantie.

Tegen een uur of 5 vinden we het toch wel tijd worden om toch nog een beetje in actie te komen, dus we maken ons klaar om naar het dorp te gaan. Dat is natuurlijk qua winkels gesloten (o ja, op zondag is in Europa veel dicht) dus we beperken ons tot een restaurant. We kiezen maar eens iets anders, maar ook nu blijkt weer dat anders niet altijd beter is. 

Na het eten blijkt dat we een telefoontje van thuis hebben gekregen. Het lijkt allemaal behoorlijk mee te vallen, maar morgen wordt toch de huisarts even ingeschakeld. Je schrikt toch altijd van zo'n telefoontje, maar we zijn toch enigszins gerustgesteld. Eerst maar eens een koffie bij ons vertrouwde tentje Lift. 

En dan is het natuurlijk tijd voor ons laatste schepijsje aan het Lago Maggiore. 

Terug in het appartement ruimen we alvast wat op. We zitten nog lang buiten op het terras. 

5 September: Een mooie dag

Nog een dag mooi weer. We besluiten maar eens een strandje op te zoeken om aan het meer te liggen. Omdat we denken dat de weg naar het noorden nog steeds is afgesloten gaan we eerst naar het zuiden. Maar een spiaggia kunnen we echt nergens vinden. En als we per ongeluk ineens een bordje zien staan kunnen we echt helemaal nergens de auto parkeren.

Omdraaien maar en proberen in Verbania. Maar daar is het bizar druk. Letterlijk geen parkeerplaats te vinden. Heeft er ook mee te maken dat er grote stukken parkeerplaats zijn of worden afgesloten. Er staan in ieder geval wat onduidelijke borden waar we niet helemaal zeker van zijn of je hier na 14.00 uur nu juist wel of niet mag parkeren. Dat gaan we toch maar niet wagen; de kans dat je dan een bekeuring krijgt (of erger: een soort wielklem) willen we niet lopen.

Verder dus maar weer en we zien dat de weg naar het noorden toch open is.

Gaan we het daar maar even proberen. En ja hoor, bij het eerst volgende dorpje lukt het: een spiaggia én een parkeerplaats!

We liggen hier lekker een paar uur, zonnen en zwemmen. Het meer is wel koud hoor! Onderweg naar huis gaan we eten, wederom bij Lift, dat wordt nog onze vast plek hier 😁

Ik neem nog maar eens een pizza 4 formaggio, Jurgen kiest een steak. Bij de buren halen we een ijsje waar we eens 'out-of-the-box' smaken kiezen waarvan ik nu al niet meer weet hoe het heette, maar wel dat het heerlijk smaakte!

's Avonds zitten we nog een tijd op het terras en maken een nieuwe boeking voor overmorgen: van maandag tot en met zaterdag gaan we nog naar een appartement aan het Gardameer, precies tussen Sirmione en Peschiera in.

4 September: Daar boven op die berg...

We komen hier 's morgens maar langzaam op gang, zo ook vandaag. Het loopt al tegen de middag als we klaar zijn voor vertrek.

Wederom naar Stresa, nu met de kabelbaan omhoog de Mottarone op. Hebben we in elk land waar we deze vakantie geweest zijn een kabelbaan genomen 😄

De kabelbaan is wat bijzonder. Het is een oude bak die naar boven (en weer naar beneden gaat, dus 1 per kant) gaat, een keer per 20 minuten. Gelukkig kunnen we gelijk instappen. 

Op het midden station moeten we overstappen want onze bak gaat weer naar beneden (zonder bochtje, echt heen-en-weer).

We hebben een mooi uitzicht over het meer en de tegenoverliggende bergen. Als we boven zijn blijken we nog verder te kunnen met een stoeltjeslift. Altijd leuk dus die plakken we er achteraan. Maar helemaal boven blijkt er, op een mooi uitzichtpunt, echt heel weinig te doen zijn. 

We kunnen hier ver kijken alhoewel we de Jungfrau, die je volgens de borden ook zou moeten kunnen zien, toch niet zien door de bewolking in de verte. 

Na een kwartiertje nemen we de stoeltjeslift weer naar beneden. Hier zouden we wat kunnen drinken op een terrasje. Maar ondanks dat het pas half 4 is wordt het terras al afgebroken. Daar hebben we geen zin in dus dan drinken we wel wat in Stresa. Op het zelfde pleintje als van de week, ander tentje. Het is nog wat te vroeg voor het avondeten dus we nemen iets te drinken met een kaas/worst plankje. Lekker hoor! Na een ruim uur bestellen we toch ook maar wat te eten, we zitten hier lekker 😄

Jurgen neemt spaghetti Vongole en ik spaghetti Carbonara. Heerlijk maar we moeten wel een beetje opschieten omdat anders het parkeerkaartje verloopt. Beetje jammer: overal staan automaten met ook kaartlezers, maar niet een die het doet. En zelfs met cash geld is het niet altijd eenvoudig. Wil je bijvoorbeeld een kaartje van € 2,20 en gooi je er 5 euro in, heb je ineens een kaartje tot de volgende dag 14.28 uur! Schiet mij maar lek! Nou ja, we komen er wel.

3 September: Het Lago op

Precies volgens de voorspellingen was het vandaag weer 'gewoon' mooi weer, dus na de bijzonder luie dagen nu weer tijd voor 'actie'.

Hoogste tijd dus om de eilanden te bezoeken. Na het ontbijt gaan we op pad naar Stresa, vanaf hier kunnen we de boot nemen naar Isola Bella en Isola Pescatori. De boot fungeert hier als een soort bus; je kunt weer door wanneer je wil en dan pak je gewoon de volgende boot. 

Wij gaan eerst naar Isola Pescatori. Heel idyllisch, oude smalle straatjes en natuurlijk ook veel toeristische meuk. In de smalle straatjes draagt iedereen (wij dus ook) een mondmasker want afstand houden is dan echt gewoon niet mogelijk. 

Het wordt al weer de hoogste tijd om wat te eten. Wij kiezen natuurlijk weer een tentje met een vreselijke ober. Maar Jurgen z'n cesar salade en mijn bruscetta's zijn wel erg lekker. 

We vinden het tijd om naar Isola Bella te gaan. We moeten 10 minuutjes op ons bootje wachten en na 5 minuten stappen we weer uit op het volgende eiland. 

Ook dit is natuurlijk erg mooi, maar wel erg volgebouwd dus we zijn toch iets minder lyrisch dan de mensen die je hier over hoort praten. 

We lopen wat rond in de smalle straatjes, kopen een lelijk schaaltje (die sparen we, zijn onze souvenirs) en dan hebben we het wel gezien.

Dus tijd om wat te drinken want het vochtpeil moet dringend aangevuld worden. We nemen er een lekker punt limoen taart bij. Lekker hoor!

Tegen een uur of 16.00 zijn we weer bij de auto en rijden we terug. Sinds 2 dagen maakt het voorwiel een raar geluid. Een beetje alsof er iets tussen zit: tsjk - tsjk - tsjk. We hebben al gekeken of het misschien een steentje is, maar nee. We hebben het duidelijk opgepikt op de dag dat we hierheen kwamen en dat vreselijke weggetje omhoog hebben gereden.

Als Jurgen de auto in de garage zet, kan hij het wiel zo draaien dat ik er beter achter kan kijken. En dan blijkt dat er een halve struik (nou ja, een tak met zijtak) onder de auto hangt. En gezien het rafelige uiteinde veroorzaakt die dit gekke geluid. Sjongejongejonge, gelukkig dat het zoiets simpels is; wij hebben altijd wat met een auto op vakantie maar nu is het die van onszelf, dus gelukkig alleen een takje. 

Als ook dat is geregeld moet er nog maar eens een was in. Ook nog maar een kopje thee zetten. En dat kan de stoppenkast blijkbaar niet aan want alle stroom valt uit. Maar in de stoppenkast in het appartement staat alles nog goed. We bellen Adla die haar schoonzus inschakelt die hier ook in het complex woont. Het schijnt dat de hoofschakelaar er uit is geknald. We hopen maar dat het niet door onze waterkoker komt😅

Nadat de was ophangt wordt het weer tijd voor het eten. Bij het binnenrijden van het dorp hadden we al een paar keer een pizzeria gezien waar het druk is. Goed teken dus daar gaan we heen. 

We krijgen snel een tafeltje en de kaarten, maar dan begint het lange wachten. 2 x komt iemand zeggen dat haar collega zo bij haar komt om de bestelling op te nemen. Dat doet zij in principe ook, maar niet bij onze tafel. Wij zullen wel niet in haar wijk zitten ofzo. Maar die collega komt maar niet. En het is niet zo dat ze alleen maar heen en weer aan het rennen is. We zien haar gewoon geregeld staan kletsen met andere collega's. Na 20 minuten zijn we er klaar mee. We eten wel ergens anders een pizza. We lopen een paar straten verder en zien in de smalle straatjes een trattoria waar we op een patiootje een heerlijke pizza eten. Lekker puh! 😝 Weer terug bij het appartement zitten we lekker nog een tijd buiten. 

2 September: een Relaxdag

Eigenlijk is vandaag hetzelfde als gisteren, maar dan met slechter weer. We hadden gezien op de weersverwachtingen dat vandaag een 'slechte' dag zou zijn. 

En inderdaad is het bewolkt. Maar het voordeel boven Zwitserland is dat de temperatuur hier nog steeds een graad of 22 is, dus we kunnen nog steeds prima buiten zitten. Zelfs als het gaat regenen, omdat ons terras overdekt is. 

Rond de middag krijgen we een klein buitje, maar ook dat valt erg mee. We besluiten om vandaag gewoon helemaal niks te doen. We hebben hier goede Wi-fi dus we vermaken ons op het terras. 

Pas 's avonds komen we weer in actie. We gaan wat eerder naar beneden dan gisteren, eerst nog een rondje door het dorp lopen. 

Daarna gaan we naar hetzelfde restaurant als eergisteren. Eerst een aperitief en terwijl we dat drinken bekijken we de overnachtingsopties voor volgende week. Als we nog een beetje lekker weer willen hebben, betekent dit onder de Alpen blijven. En met Frankrijk op oranje, betekent dat dus Italie. Later deze week maar even verder kijken.

Inmiddels tijd voor het eten: Jurgen neemt een scallopini en ik een hamburger. Het is nogal veel maar natuurlijk halen we nog een klein ijsje als toetje.

Dan nog even langs de supermarkt voor brood en thuis gaan we weer lekker op het terras zitten.

Dan is ook deze veelbewogen dag weer voorbij 😄