Precies volgens de voorspellingen was het vandaag weer 'gewoon' mooi weer, dus na de bijzonder luie dagen nu weer tijd voor 'actie'.
Hoogste tijd dus om de eilanden te bezoeken. Na het ontbijt gaan we op pad naar Stresa, vanaf hier kunnen we de boot nemen naar Isola Bella en Isola Pescatori. De boot fungeert hier als een soort bus; je kunt weer door wanneer je wil en dan pak je gewoon de volgende boot.
Wij gaan eerst naar Isola Pescatori. Heel idyllisch, oude smalle straatjes en natuurlijk ook veel toeristische meuk. In de smalle straatjes draagt iedereen (wij dus ook) een mondmasker want afstand houden is dan echt gewoon niet mogelijk.
We vinden het tijd om naar Isola Bella te gaan. We moeten 10 minuutjes op ons bootje wachten en na 5 minuten stappen we weer uit op het volgende eiland.
Ook dit is natuurlijk erg mooi, maar wel erg volgebouwd dus we zijn toch iets minder lyrisch dan de mensen die je hier over hoort praten.
We lopen wat rond in de smalle straatjes, kopen een lelijk schaaltje (die sparen we, zijn onze souvenirs) en dan hebben we het wel gezien.
Dus tijd om wat te drinken want het vochtpeil moet dringend aangevuld worden. We nemen er een lekker punt limoen taart bij. Lekker hoor!
Tegen een uur of 16.00 zijn we weer bij de auto en rijden we terug. Sinds 2 dagen maakt het voorwiel een raar geluid. Een beetje alsof er iets tussen zit: tsjk - tsjk - tsjk. We hebben al gekeken of het misschien een steentje is, maar nee. We hebben het duidelijk opgepikt op de dag dat we hierheen kwamen en dat vreselijke weggetje omhoog hebben gereden.
Als Jurgen de auto in de garage zet, kan hij het wiel zo draaien dat ik er beter achter kan kijken. En dan blijkt dat er een halve struik (nou ja, een tak met zijtak) onder de auto hangt. En gezien het rafelige uiteinde veroorzaakt die dit gekke geluid. Sjongejongejonge, gelukkig dat het zoiets simpels is; wij hebben altijd wat met een auto op vakantie maar nu is het die van onszelf, dus gelukkig alleen een takje.
Als ook dat is geregeld moet er nog maar eens een was in. Ook nog maar een kopje thee zetten. En dat kan de stoppenkast blijkbaar niet aan want alle stroom valt uit. Maar in de stoppenkast in het appartement staat alles nog goed. We bellen Adla die haar schoonzus inschakelt die hier ook in het complex woont. Het schijnt dat de hoofschakelaar er uit is geknald. We hopen maar dat het niet door onze waterkoker komt😅
Nadat de was ophangt wordt het weer tijd voor het eten. Bij het binnenrijden van het dorp hadden we al een paar keer een pizzeria gezien waar het druk is. Goed teken dus daar gaan we heen.
We krijgen snel een tafeltje en de kaarten, maar dan begint het lange wachten. 2 x komt iemand zeggen dat haar collega zo bij haar komt om de bestelling op te nemen. Dat doet zij in principe ook, maar niet bij onze tafel. Wij zullen wel niet in haar wijk zitten ofzo. Maar die collega komt maar niet. En het is niet zo dat ze alleen maar heen en weer aan het rennen is. We zien haar gewoon geregeld staan kletsen met andere collega's. Na 20 minuten zijn we er klaar mee. We eten wel ergens anders een pizza. We lopen een paar straten verder en zien in de smalle straatjes een trattoria waar we op een patiootje een heerlijke pizza eten. Lekker puh! 😝 Weer terug bij het appartement zitten we lekker nog een tijd buiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten